Ni John Joshua
L. Rivera
Sa isang
eskwelahan may isang CR ng mga lalaki at meron din sa mga babae. Ako ay pumasok
sa CR pag pasok ko ang linis at ang bango nung pag labas ko sa CR may
paparating na isang estudyante at dali-dali siyang pumasok sa CR. Sa isip ko
siguro magbabawas yun at pagkatapos may nakasalubong akong isang estudyante nag
tanong siya sakin. "Kuya may nakita ka bang pumasok sa CR?" ang sabi
ko naman "Oo mukhang nagmamadali ata siya, bakit?" estudyante:
"Nalaman niya kasi na bagong pintura at gawa ang CR kaya dali-dali siyang
pumasok dyan kasi susulatin na niya ang pader ng CR para siya daw ang makauna
sa pagsusulat dyan." Ako: "ah?, anong ibig mong sabihin?"
estudyante: "Kasi po may mga kabarkada yan, siya ang leader ng barkada
nila, sila ang barkada na laging nagsusulat sa pader. Kahit saan nagsusulat
sila, kaya ang tawag nila sa leader nila Boy Sulat." Ako: "ano
kabago-bago palang ng CR susulatin na niya?" estudyante: "Opo kuy,
sige kuya alis na po ako uuwi na ako baka mapagalitan pa ako." Ako:
"sige, sige".
Kinabukasan
namasyal ulit ako dun sa eskwelahan na yon at pumasok ulit ako sa CR. Tinignan
ko ang pader at nakita ko nga na may sulat na ang pader nalungkot ako dahil
alam ko dudumi na ang CR at dadami na ang mga sulat sa pader. Pagkatapos
biglang dumating ang estudyanteng kausap ko kahapon. Kinausap ako ng estudyante
"Oh Kuya ikaw pala, buti napadaan ka ulit dito sa School namin." Ako:
"Tinignan ko lang ang CR, totoo nga may sulat na sa pader pangit na
tignan" malungkot kong sinabi sa estudyante. estudyante: "Oo nga po
eh" Malungkot na pagsagot ng estudyante.Ako: "o sige alis na ako baka
mahuli pa ako sa first subject ko" estudyante: "Sige kuya ingat
nalang sa pagpasok".
Kinabukasan
pumunta ulit ako sa eskwelahan tumambay ako sa labas ng CR dahil may upuan
naman doon. Inaabangan ko si Boy Sulat ang laging nag susulat sa pader ng CR.
At yon na nga dumating na siya, pumasok siya sa CR at siya ay sumulat nanaman
sa pader. Napakarami na niyang nasulat sa pader ng CR. Pag-labas niya ng CR.
Ako naman ang pumasok nakita ko ang mga sinulat niya. Ang sabi ko sa sarili ko.
"Ang dami naman niyang na usulat halos mapupuno na ng tinta ang
pader". Lumabas na ako ng CR at nakasalubong ko nanaman ang isang
estudyanteng kausap ko nung isang araw. Kinausap ko siya "oh kamusta
na?" ang tanong ko sa kanya. estudyante: "Ayos lang kuya, ikaw?"
Ako: "Ayos lang din"
"Ang daming
sulat sa CR nyo halos mapuno na ng tinta ang pader at pati mga pinto may mga
sulat na rin" estudyante: "Oo nga po eh" Ako: "Classmate mo
ba yon?" estudyante: "Opo" Ako: "Pwede ko ba siyang
kausapin?" estudyante: "Opo" Ako: "Sige tara, nasan ba
siya?" estudyante: "nasa room po namin" Ako: "Pwede mo ba
siyang paki tawag?" estudyante: "Sige po, sandali lang po ah"
Ako: "Sige". Tinawag niya si Boy Sulat. estudyante: "Tol may
nagpatawag sayo" Boy Sulat: "Sino?" estudyante: "basta
sumama ka nalang sakin" Boy Sulat: "Sige, sige".
Dumating na sila.
Boy Sulat: "ano yon?" Ako: "tol ang dami mo ng nasulat sa pader
ng CR hindi ka ba na aawa sa nag lilinis at nag pipintura nyan?" Napayuko
si Boy Sulat. Ako: "Sige nga, halimbawa nalang ang tatay mo ay isang
janitor sa ibang eskwelahan pagkatapos siya ay laging pagod sa paglilinis ng CR
ng eskwelahan na yon, tapos laging may nagsusulat sa CR at siya naman ang laging
nag aalis ng sulat ng CR papayag ka bang may sumulat ulit sa CR?"
Boy Sulat:
"hindi po ako papayag, dahil totoong janitor ang tatay ko sa ibang
eskwelahan" malungkot na pag sagot ni Boy Sulat. Ako: "oh janitor
pala ang tatay mo? alam mo ba na ang mga ginagawa mo ay parang pinapagod mo ang
tatay mo? dahil sa bawat sulat na nilalagay mo sa pader pagod ang nangyayari sa
tatay mo" Biglang napaupo si Boy Sulat sa tabi ko at sinabing "Kuya
salamat sayo, dahil naliwanagan na ako totoo nga ang sinabi mo laging pagod ang
tatay ko pag uwi ng bahay halos hindi na siya kumain dahil sa pagod pag dating
nya ng bahay matutulog agad siya" Ako: "Tinutulungan lang kitang mag
bago at ngayon ay magbabago kana" Boy Sulat: "Opo kuya mag babago na
ako" Masayang pag sagot ni Boy Sulat. at masayadin ako dahil natulungan ko
siya. Nag salita ulit si Boy Sulat " Kuya pwede mo ba akong tulungan na
bumili ng pintura?" AKo: "Oo ba" Masayang pagsagot ko sa kanya.
Boy Sulat: "Kuya tulungan mo na rin akong mag pintura ng CR pwede
ba?" Ako: "ah? sige sige" at kami ay bumili ng pintura.
Pininturahan namin ang CR masayang masaya si Boy Sulat dahil ngayon nyalang
naranasan ang ganong pakiramdam at siya ay nag bagong buhay na sinabihan nya
ang mga barkada nya na mag linis ng CR. Tumino silang lahat at ngayon wala na
akong nakikitang sulat sa CR lagi na itong malinis.
Ni John Joshua
L. Rivera
Sa isang
eskwelahan may isang CR ng mga lalaki at meron din sa mga babae. Ako ay pumasok
sa CR pag pasok ko ang linis at ang bango nung pag labas ko sa CR may
paparating na isang estudyante at dali-dali siyang pumasok sa CR. Sa isip ko
siguro magbabawas yun at pagkatapos may nakasalubong akong isang estudyante nag
tanong siya sakin. "Kuya may nakita ka bang pumasok sa CR?" ang sabi
ko naman "Oo mukhang nagmamadali ata siya, bakit?" estudyante:
"Nalaman niya kasi na bagong pintura at gawa ang CR kaya dali-dali siyang
pumasok dyan kasi susulatin na niya ang pader ng CR para siya daw ang makauna
sa pagsusulat dyan." Ako: "ah?, anong ibig mong sabihin?"
estudyante: "Kasi po may mga kabarkada yan, siya ang leader ng barkada
nila, sila ang barkada na laging nagsusulat sa pader. Kahit saan nagsusulat
sila, kaya ang tawag nila sa leader nila Boy Sulat." Ako: "ano
kabago-bago palang ng CR susulatin na niya?" estudyante: "Opo kuy,
sige kuya alis na po ako uuwi na ako baka mapagalitan pa ako." Ako:
"sige, sige".
Kinabukasan
namasyal ulit ako dun sa eskwelahan na yon at pumasok ulit ako sa CR. Tinignan
ko ang pader at nakita ko nga na may sulat na ang pader nalungkot ako dahil
alam ko dudumi na ang CR at dadami na ang mga sulat sa pader. Pagkatapos
biglang dumating ang estudyanteng kausap ko kahapon. Kinausap ako ng estudyante
"Oh Kuya ikaw pala, buti napadaan ka ulit dito sa School namin." Ako:
"Tinignan ko lang ang CR, totoo nga may sulat na sa pader pangit na
tignan" malungkot kong sinabi sa estudyante. estudyante: "Oo nga po
eh" Malungkot na pagsagot ng estudyante.Ako: "o sige alis na ako baka
mahuli pa ako sa first subject ko" estudyante: "Sige kuya ingat
nalang sa pagpasok".
Kinabukasan
pumunta ulit ako sa eskwelahan tumambay ako sa labas ng CR dahil may upuan
naman doon. Inaabangan ko si Boy Sulat ang laging nag susulat sa pader ng CR.
At yon na nga dumating na siya, pumasok siya sa CR at siya ay sumulat nanaman
sa pader. Napakarami na niyang nasulat sa pader ng CR. Pag-labas niya ng CR.
Ako naman ang pumasok nakita ko ang mga sinulat niya. Ang sabi ko sa sarili ko.
"Ang dami naman niyang na usulat halos mapupuno na ng tinta ang
pader". Lumabas na ako ng CR at nakasalubong ko nanaman ang isang
estudyanteng kausap ko nung isang araw. Kinausap ko siya "oh kamusta
na?" ang tanong ko sa kanya. estudyante: "Ayos lang kuya, ikaw?"
Ako: "Ayos lang din"
"Ang daming
sulat sa CR nyo halos mapuno na ng tinta ang pader at pati mga pinto may mga
sulat na rin" estudyante: "Oo nga po eh" Ako: "Classmate mo
ba yon?" estudyante: "Opo" Ako: "Pwede ko ba siyang
kausapin?" estudyante: "Opo" Ako: "Sige tara, nasan ba
siya?" estudyante: "nasa room po namin" Ako: "Pwede mo ba
siyang paki tawag?" estudyante: "Sige po, sandali lang po ah"
Ako: "Sige". Tinawag niya si Boy Sulat. estudyante: "Tol may
nagpatawag sayo" Boy Sulat: "Sino?" estudyante: "basta
sumama ka nalang sakin" Boy Sulat: "Sige, sige".
Dumating na sila.
Boy Sulat: "ano yon?" Ako: "tol ang dami mo ng nasulat sa pader
ng CR hindi ka ba na aawa sa nag lilinis at nag pipintura nyan?" Napayuko
si Boy Sulat. Ako: "Sige nga, halimbawa nalang ang tatay mo ay isang
janitor sa ibang eskwelahan pagkatapos siya ay laging pagod sa paglilinis ng CR
ng eskwelahan na yon, tapos laging may nagsusulat sa CR at siya naman ang laging
nag aalis ng sulat ng CR papayag ka bang may sumulat ulit sa CR?"
Boy Sulat:
"hindi po ako papayag, dahil totoong janitor ang tatay ko sa ibang
eskwelahan" malungkot na pag sagot ni Boy Sulat. Ako: "oh janitor
pala ang tatay mo? alam mo ba na ang mga ginagawa mo ay parang pinapagod mo ang
tatay mo? dahil sa bawat sulat na nilalagay mo sa pader pagod ang nangyayari sa
tatay mo" Biglang napaupo si Boy Sulat sa tabi ko at sinabing "Kuya
salamat sayo, dahil naliwanagan na ako totoo nga ang sinabi mo laging pagod ang
tatay ko pag uwi ng bahay halos hindi na siya kumain dahil sa pagod pag dating
nya ng bahay matutulog agad siya" Ako: "Tinutulungan lang kitang mag
bago at ngayon ay magbabago kana" Boy Sulat: "Opo kuya mag babago na
ako" Masayang pag sagot ni Boy Sulat. at masayadin ako dahil natulungan ko
siya. Nag salita ulit si Boy Sulat " Kuya pwede mo ba akong tulungan na
bumili ng pintura?" AKo: "Oo ba" Masayang pagsagot ko sa kanya.
Boy Sulat: "Kuya tulungan mo na rin akong mag pintura ng CR pwede
ba?" Ako: "ah? sige sige" at kami ay bumili ng pintura.
Pininturahan namin ang CR masayang masaya si Boy Sulat dahil ngayon nyalang
naranasan ang ganong pakiramdam at siya ay nag bagong buhay na sinabihan nya
ang mga barkada nya na mag linis ng CR. Tumino silang lahat at ngayon wala na
akong nakikitang sulat sa CR lagi na itong malinis.
ayos ah. stig blog :)
TumugonBurahinJoys Siega (2011107646)
TumugonBurahinSimpleng kwento lang... pero may matututunan ka :D
Maganda ang kwento..
Lester Caraig- 2010-100804
TumugonBurahinBukod sa simpleng kwento lang..
ipinapakita nya na isa din sya sa mga karakter na nakalaga sa kwento.. maganda dahil may natutunan ako :D
genesis celis 06-3740
TumugonBurahinSimleng kwento na simple lang din matutunan mo.
Tulad ng wag magsulat sa pader ng CR diba napaka simpleng bagay lang ang gagawin mo..
pero yung iba hindi magawa...
Jordan Galvez 09-104634
TumugonBurahinMaganda ang kwento :D
isa sa mga part na gusto ko ay yung nag papatulong si boy sulat na pinturahin ang Cr diba nakakatuwa.. yung dating nag susulat sa CR siya din ang bumura ng kanyang sinulat..
John Paul L.Lopez
TumugonBurahinStudent No. 07-101347
Isang maikling kwento pero may matututunan kana.
maganda dahil kahit walang pangalan ang mga karakter nabigyang buhay ang kwento :D